-
1 warunkowy
прил.• условный* * *warunkow|yусловный;zgoda \warunkowya условное согласие; odruchy \warunkowye условные рефлексы; \warunkowyе zawieszenie kary условный приговор; tryb \warunkowy грам. условное наклонение
* * *усло́вныйzgoda warunkowa — усло́вное согла́сие
odruchy warunkowe — усло́вные рефле́ксы
warunkowe zawieszenie kary — усло́вный пригово́р
tryb warunkowy — грам. усло́вное наклоне́ние
-
2 Konditional
-
3 Konjunktiv
См. также в других словарях:
warunkowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zawierający, określający pewne warunki : {{/stl 7}}{{stl 10}}Warunkowe zwolnienie z więzienia. Warunkowa umowa. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
warunkowy — «związany z warunkiem, warunkami; zależny od pewnych warunków» Umowa warunkowa. Warunkowe zwolnienie (więźnia). Warunkowe zawieszenie wykonania kary. ∆ jęz. Zdanie warunkowe «zdanie wyrażające pewien warunek, od którego spełnienia zależy inna… … Słownik języka polskiego
tryb — m IV, D. u, Ms. trybbie; lm M. y 1. «ustalony porządek, zwyczaj załatwiania określonych spraw; metoda postępowania, sposób, system» Tryb postępowania, załatwiania czegoś. Sprawa została załatwiona w trybie przyśpieszonym. Wszystko idzie, toczy… … Słownik języka polskiego
przypuszczać — ndk I, przypuszczaćam, przypuszczaćasz, przypuszczaćają, przypuszczaćaj, przypuszczaćał, przypuszczaćany przypuścić dk VIa, przypuszczaćpuszczę, przypuszczaćpuścisz, przypuszczaćpuść, przypuszczaćcił, przypuszczaćpuszczony 1. «pozwalać komuś,… … Słownik języka polskiego
koniunktyw — m IV, D. u, Ms. koniunktywwie, blm jęz. «w koniugacji: tryb łączący, warunkowy» ‹łac.› … Słownik języka polskiego